Γάλλοι ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ
Project Α Λυκείου
ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
--> O Ζαν-Ζακ Ανό (γαλλικά: Jean-Jacques Annaud), γεννημένος την 1η Οκτωβρίου 1943 στην πόλη Ζουβισύ-σιρ-Όρζ, είναι Γάλλος σκηνοθέτης,σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει τιμηθεί με πέντε Βραβεία Σεζάρ, καθώς και ένα Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1976.
--> Ο Ουριέλ Ζοχάρ (En: Ouriel Zohar), γεννημένος το 1952, κατάγεται από το Ισραήλ. Είναι σκηνοθέτης του Γαλλικού θεάτρου, θεατρικόςσυγγραφέας και μεταφραστής από τα Γαλλικά στα Εβραϊκά. Δημιούργησε το θέατρο Technion το 1986 και είναι επισκέπτης Καθηγητής στοΠανεπιστήμιο Paris VIII και HEC Paris από το 1995.
--> Ο Κώστας Γαβράς είναι Έλληνας σκηνοθέτης του γαλλικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στα Λουτρά Ηραίας Αρκαδίας στις 12 Φεβρουαρίου 1933 και σπούδασε Συγκριτική Φιλολογία στη Σορβόνη καθώς και κινηματογράφο στην IDHEC. Εργάστηκε ως βοηθός σε διάφορες παραγωγές και συνεργάστηκε με τον Κλερ και τον Κλεμάν, πριν σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία "Διαμέρισμα Δολοφόνων" το 1965. Καθιερώθηκε με μία σειρά πολιτικών θρίλερ που αποκάλυψαν το βίαιο πρόσωπο δικτατορικών καθεστώτων, μέσα από προσωπικές τραγωδίες ασυμβίβαστων ανθρώπων. Ο Γαβράς ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας 1969 (Ζ), και κέρδισε το Όσκαρ Σεναρίου 1982 (Ο αγνοούμενος). Κέρδισε επίσης Χρυσό Φοίνικα φεστιβάλ Καννών 1982 (Ο αγνοούμενος), Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Φεστιβάλ Καννών 1975 (Ειδικό δικαστήριο), Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου 1990 (Μουσικό κουτί). To 2002 σκηνοθέτησε την ταινία Αμήν. που κέρδισε Βραβείο César καλύτερου σεναρίου 2003.
--> Ο Ρομέν Γκαρί, ψευδώνυμο του Ρομάν Κατσέβ, γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1914 στη Βίλνιους (Λιθουανία) και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου 1980 στο Παρίσι. Είναι ο μοναδικός Γάλλος λoγοτέχνης που βραβεύτηκε δύο φορές με το Βραβείο Γκονκούρ.
--> Ο Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus, προφέρεται: [albɛʁ kamy], 7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Χρωστά σχεδόν εξίσου τη φήμη του στα μυθιστορήματά του Ο Ξένος και Η Πανούκλα, στα θεατρικά του έργα Καλλιγούλας και Οι δίκαιοι και τέλος στα φιλοσοφικά του δοκίμια Ο Μύθος του Σίσυφου και Ο επαναστατημένος άνθρωπος. Τιμήθηκε το 1957 με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
--> Ο Ματιέ Κασσοβίτς (γαλλ.:Mathieu Kassovitz) είναι Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός. Γεννημένος στο Παρίσι στις3 Αυγούστου 1967, ο Κασσοβίτς θεωρείται ένα από τα καλύτερα ανερχόμενα ταλέντα του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου, με μεγαλύτερη επιτυχία του τη βραβευμένη στις Κάννες ταινία του με τίτλο «Το Μίσος».
--> Ο Ζωρζ Μελιέ (Maries-Georges-Jean Méliès, 8 Δεκεμβρίου 1861 – 21 Ιανουαρίου 1938) ήταν Γάλλος κινηματογραφιστής, γνωστός για τις τεχνικές καινοτομίες που εισήγαγε. Θεωρείται ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου και συνέβαλε σημαντικά στην μετεξέλιξη του από τεχνική σε μία νέα μορφή τέχνης.
--> Ο Ζαν Λουί Μπαρό (γαλλικά: Jean-Louis Barrault, Παρίσι, 8 Σεπτεμβρίου 1910- 22 Ιανουαρίου 1994) ήταν Γάλλος καινοτόμοςηθοποιός, μίμος και σκηνοθέτης του θεάτρου. Γεννήθηκε στο Βεσινέ και υπήρξε μαθητής των Σαρλ Ντιλέ και Ετιέν Ντεκρού. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λούβρου, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως χειρωνάκτης στην παρισινή αγορά του Αλ. Το 1940 έγινε μέλος της Κομεντί Φρανσέζ, ενώ παράλληλα δημιούργησε το θέατρο του Μαρινί. Έργα που σκηνοθέτησε με επιτυχία: Η Δίκη (Κάφκα, 1947),Κατάσταση Πολιορκίας (Καμί, 1948), Ο κλήρος του μεσημεριού (Κλοντέλ, 1948), Τιμωρημένος έρωτας (Ανούιγ, 1950), Βάκχος (Κοκτό, 1951), Ρινόκερος (Ιονέσκο, 1960), Ευτυχισμένες μέρες (Μπέκετ, 1964), Τα παραβάν (Ζενέ 1966)κ.α. Το 1958 ο γάλλος υπουργός πολιτισμού Αντρέ Μαλρό του παραχώρησε τη χρήση του ημικρατικού θεάτρου "Οντεόν", αλλά ο ίδιος του την αφαίρεσε δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Μπαρό υποστήριξε τη φοιτητική εξέγερση του Μαϊου του 1968. Διατέλεσε διευθυντής του δεύτερου κρατικού θεάτρου της Γαλλίας (1959-1968) και του λαικού θεάτρου (από το 1968). Το 1981, μαζί με τη σύζυγό του Μαντλέν Ρενό, επίσης ηθοποιό, ίδρυσαν το θέατρο "Ρον Πουέν" του οποίου τη διεύθυνση διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
--> Ο Χοσέ Μπεναζέραφ (γαλλ. José Bénazéraf) γεννημένος στις 8 Ιανουαρίου του 1922 στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκο, είναι Γάλλοςσκηνοθέτης και παραγωγός.
Αφού τελείωσε τις σπουδές του στις πολιτικές επιστήμες, ξεκίνησε την καριέρα του κάνοντας το 1958 την παραγωγή του φιλμ Les lavandières du Portugal με σκηνοθέτη τον Pierre Gaspard-Huit. Στη δεκαετία του 1960 άρχισε να σκηνοθετεί ερωτικές ταινίες ξεκινώντας με το L'éternité pour tous το 1961. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μετακινήθηκε στο χώρο του πορνό γυρίζοντας κυρίως χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγές κατευθείαν για την αγορά του βίντεο, κάτι που αποτέλεσε πλήγμα στην όποια φήμη του.
--> Ο Ένκι Μπιλάλ (Enki Bilal, 1951-) είναι Γάλλος δημιουργός κόμικς και σκηνοθέτης. Το πιο γνωστό του έργο είναι η Τριλογία της Νικοπόλ (Nikopol) (Η γιορτή των Αθανάτων / La Foire aux Immortels, Η Γυναίκα Παγίδα / La Femme Piège και Ισημερινό Ψύχος / Froid Équateur).
--> Η Μαργκερίτ Ντυράς (Marguerite Duras, 1914-1996) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας και σκηνοθέτις γεννημένη στην Ινδοκίνα. Το 1984 κέρδισε το βραβείο Γκονκούρ για το μυθιστόρημά της L'Amant (Ο Εραστής).
Γεννήθηκε στην Σαϊγκόν, στην Γαλλική Ινδοκίνα (σημερινό Βιετνάμ) στις 4 Απριλίου 1914. Οι γονείς της έφτασαν στην Ινδοκίνα εξαιτίας μιας καμπάνιας για την εργασία στις αποικίες. Ο πατέρας της πέθανε λίγο μετά. Η δύσκολη ζωή της υπήρξε πηγή έμπνευσής για τα έργα της. Στα 17 της πήγε στην Γαλλία για να σπουδάσει μαθηματικά, αλλά τα παράτησε και σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομική. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλευε για την κυβέρνηση του Βισύ, αλλά ταυτόχρονα ήταν μέλος της Γαλλικής Αντίστασης και γι' αυτό στάλθηκε στο Μπούχενβαλντ, απ' όπου μετά βίας επέζησε. Το 1943 δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα Les Impudents.
--> Ο Ρόμαν Πολάνσκι (γενν: 18 Αυγούστου 1933) είναι Γαλλό-Πολωνός σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος και ηθοποιός έχοντας κάνει ταινίες στην Πολωνία, τη Βρετανία, την Αμερική και τη Γαλλία.
Γεννήθηκε στο Παρίσι από Πολωνούς γονείς και μετακόμισε με την οικογένειά του πίσω στην Πολωνία το 1937, λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1] Επιβίωσε απο το ολοκαύτωμα, σπούδασε στην Πολωνία και έγινε σκηνοθέτης σε εμπορικές ταινίες.[2] Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γυμνός Πειρασμός (1962) έγινε στην Πολωνία και πήρε υποψηφιότητα γιαΌσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας αλλά νικήθηκε από την ταινία του Φεντερίκο Φελίνι 8 1/2. Από τότε έλαβε πέντε υποψηφιότητες Όσκαρ, μαζί με δύο Μπάφτα, τέσσερα Σεζάρ, μία Χρυσή Σφαίρα και ένα Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Κανών στη Γαλλία.Στο Ηνωμένο Βασίλειο σκηνοθέτησε τρεις ταινίες, αρχίζοντας με την Αποστροφή (1965). Το 1968 μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και εδραίωσε τη θέση του όταν σκηνοθέτησε τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία τρόμου Το Μωρό της Ρόζμαρυ (1968).
--> Ο Αλέν Ρενέ (Γαλλικά: Alain Resnais, 2 Ιουνίου 1922) είναι Γάλλος σκηνοθέτης γνωστός κυρίως για τις ταινίες του "Χιροσίμα, αγάπη μου" (1959), Πέρυσι στο Μάριενμπαντ (1961) και Providence (1977) . Κατά τη διάρκεια της κινηματογραφικής σταδιοδρομίας του κέρδισε πολλές διακρίσεις ενώ συνδέθηκε[1] στενά και με το κινηματογραφικό ρεύμα του "Νέου Κύματος" (Nouvelle Vague).
--> Ο Ραούλ Ρουίς (ισπανικά: Raúl Ruiz) είναι χιλιανός σκηνοθέτης, γεννημένος στις 25 Ιουλίου 1941 στο Πουέρτο Μοντ της Χιλής. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του "Tres tristes tigres" του χαρίζει τη Χρυσή λεοπάρδαλη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο το 1969. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη συνεργάτιδά του, Βαλέρια Σαρμιέντο(Valeria Sarmiento). Το 1973, μετά το πραξικόπημα του δικτάτορα Αουγούστο Πινοσέτ, εγκατέλειψε τη Χιλή και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία.
--> Ο Ζακ Τατί (Jacques Tati, 9 Οκτωβρίου 1907 - 4 Νοεμβρίου 1982) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης και κωμικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε ως Jacques Tatischeff από Ρώσο πατέρα και Ολλανδέζα μητέρα στο Παρίσι. Σήμερα θεωρείται από τους πρωτοπόρους του σύγχρονου κινηματογράφου.
--> Ο Φρανσουά Τρυφώ (François Roland Truffaut, 6 Φεβρουαρίου 1932 - 21 Οκτωβρίου 1984) ήταν Γάλλος κριτικός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του γαλλικού νέου κύματος.
Με τη βοήθεια του θεωρητικού του κινηματογράφου Αντρέ Μπαζέν, άρχισε να γράφει κριτικές στο περιοδικό Cahiers du cinema, με το οποίο, μαζί άλλους συναδέλφους του, άνοιξαν τον δρόμο για το νέο κύμα και το μη εμπορικό κινηματογράφο. Με την μικρού μήκους ταινία του Les Mistons (1958), και θέμα την σεξουαλική αφύπνιση μιας ομάδας νεαρών, έθεσε στην πράξη τις θεωρίες του, τις οποίες συνέχισε στην ημιαυτοβιογραφική, μεγάλου μήκους ταινία του, Τα 400 χτυπήματα (Les Quatres Cents Coups, 1959), μία γεμάτη ειλικρίνεια αλλά και ποίηση ταινία, που κέρδισε το βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών, κάτι που τον καθιέρωσε ως τον κατ' εξοχήν ηγέτη του πρωτοεμφανιζόμενου νέου κύματος (nouvelle vague).
--> Ο Μισέλ Χαζαναβίσιους (γαλλικά: Michel Hazanavicius), γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1967, είναι Γάλλος σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος γνωστός κυρίως για τις κατασκοπευτικές παρωδίες OSS 117: Αποστολή στο Κάιρο (OSS 117: Cairo, Nest of Spies, 2006) και Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το... Ρίο! Μυστικός Πράκτορας OSS 117 (OSS 117: Lost in Rio, 2009) . Το 2011 σκηνοθέτησε και έγραψε τη βωβή ταινία The Artist η οποία έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών το 2011. Ο Χαζαναβίσιους κέρδισε Όσκαρ σκηνοθεσίας, BAFTA καλύτερης σκηνοθεσίας και πρωτότυπου σεναρίου,Βραβείο Σεζάρ και έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και σεναρίου.
--> Οι αδελφοί Λυμιέρ, Λουί Ζαν (5 Οκτωβρίου 1864 – 6 Ιουνίου 1948) και Ωγκύστ Μαρί Λουί Νικολά (19 Οκτωβρίου 1862 – 10 Απριλίου 1954), ήταν Γάλλοι κινηματογραφιστές και εφευρέτες, δημιουργοί του κινηματογράφου (cinematographe), μίας μηχανής λήψης, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.
Επιμέλεια : Τα ταπεινά χαμομηλάκια - Μικορώνη Μαρία Α3
Project Α Λυκείου
ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
--> O Ζαν-Ζακ Ανό (γαλλικά: Jean-Jacques Annaud), γεννημένος την 1η Οκτωβρίου 1943 στην πόλη Ζουβισύ-σιρ-Όρζ, είναι Γάλλος σκηνοθέτης,σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει τιμηθεί με πέντε Βραβεία Σεζάρ, καθώς και ένα Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1976.
--> Ο Ουριέλ Ζοχάρ (En: Ouriel Zohar), γεννημένος το 1952, κατάγεται από το Ισραήλ. Είναι σκηνοθέτης του Γαλλικού θεάτρου, θεατρικόςσυγγραφέας και μεταφραστής από τα Γαλλικά στα Εβραϊκά. Δημιούργησε το θέατρο Technion το 1986 και είναι επισκέπτης Καθηγητής στοΠανεπιστήμιο Paris VIII και HEC Paris από το 1995.
--> Ο Κώστας Γαβράς είναι Έλληνας σκηνοθέτης του γαλλικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στα Λουτρά Ηραίας Αρκαδίας στις 12 Φεβρουαρίου 1933 και σπούδασε Συγκριτική Φιλολογία στη Σορβόνη καθώς και κινηματογράφο στην IDHEC. Εργάστηκε ως βοηθός σε διάφορες παραγωγές και συνεργάστηκε με τον Κλερ και τον Κλεμάν, πριν σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία "Διαμέρισμα Δολοφόνων" το 1965. Καθιερώθηκε με μία σειρά πολιτικών θρίλερ που αποκάλυψαν το βίαιο πρόσωπο δικτατορικών καθεστώτων, μέσα από προσωπικές τραγωδίες ασυμβίβαστων ανθρώπων. Ο Γαβράς ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας 1969 (Ζ), και κέρδισε το Όσκαρ Σεναρίου 1982 (Ο αγνοούμενος). Κέρδισε επίσης Χρυσό Φοίνικα φεστιβάλ Καννών 1982 (Ο αγνοούμενος), Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Φεστιβάλ Καννών 1975 (Ειδικό δικαστήριο), Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου 1990 (Μουσικό κουτί). To 2002 σκηνοθέτησε την ταινία Αμήν. που κέρδισε Βραβείο César καλύτερου σεναρίου 2003.
--> Ο Ρομέν Γκαρί, ψευδώνυμο του Ρομάν Κατσέβ, γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1914 στη Βίλνιους (Λιθουανία) και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου 1980 στο Παρίσι. Είναι ο μοναδικός Γάλλος λoγοτέχνης που βραβεύτηκε δύο φορές με το Βραβείο Γκονκούρ.
--> Ο Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus, προφέρεται: [albɛʁ kamy], 7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, ιδρυτής του Theatre du Travail (1935), για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Χρωστά σχεδόν εξίσου τη φήμη του στα μυθιστορήματά του Ο Ξένος και Η Πανούκλα, στα θεατρικά του έργα Καλλιγούλας και Οι δίκαιοι και τέλος στα φιλοσοφικά του δοκίμια Ο Μύθος του Σίσυφου και Ο επαναστατημένος άνθρωπος. Τιμήθηκε το 1957 με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
--> Ο Ματιέ Κασσοβίτς (γαλλ.:Mathieu Kassovitz) είναι Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός. Γεννημένος στο Παρίσι στις3 Αυγούστου 1967, ο Κασσοβίτς θεωρείται ένα από τα καλύτερα ανερχόμενα ταλέντα του σύγχρονου γαλλικού κινηματογράφου, με μεγαλύτερη επιτυχία του τη βραβευμένη στις Κάννες ταινία του με τίτλο «Το Μίσος».
--> Ο Ζωρζ Μελιέ (Maries-Georges-Jean Méliès, 8 Δεκεμβρίου 1861 – 21 Ιανουαρίου 1938) ήταν Γάλλος κινηματογραφιστής, γνωστός για τις τεχνικές καινοτομίες που εισήγαγε. Θεωρείται ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου και συνέβαλε σημαντικά στην μετεξέλιξη του από τεχνική σε μία νέα μορφή τέχνης.
--> Ο Ζαν Λουί Μπαρό (γαλλικά: Jean-Louis Barrault, Παρίσι, 8 Σεπτεμβρίου 1910- 22 Ιανουαρίου 1994) ήταν Γάλλος καινοτόμοςηθοποιός, μίμος και σκηνοθέτης του θεάτρου. Γεννήθηκε στο Βεσινέ και υπήρξε μαθητής των Σαρλ Ντιλέ και Ετιέν Ντεκρού. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λούβρου, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως χειρωνάκτης στην παρισινή αγορά του Αλ. Το 1940 έγινε μέλος της Κομεντί Φρανσέζ, ενώ παράλληλα δημιούργησε το θέατρο του Μαρινί. Έργα που σκηνοθέτησε με επιτυχία: Η Δίκη (Κάφκα, 1947),Κατάσταση Πολιορκίας (Καμί, 1948), Ο κλήρος του μεσημεριού (Κλοντέλ, 1948), Τιμωρημένος έρωτας (Ανούιγ, 1950), Βάκχος (Κοκτό, 1951), Ρινόκερος (Ιονέσκο, 1960), Ευτυχισμένες μέρες (Μπέκετ, 1964), Τα παραβάν (Ζενέ 1966)κ.α. Το 1958 ο γάλλος υπουργός πολιτισμού Αντρέ Μαλρό του παραχώρησε τη χρήση του ημικρατικού θεάτρου "Οντεόν", αλλά ο ίδιος του την αφαίρεσε δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Μπαρό υποστήριξε τη φοιτητική εξέγερση του Μαϊου του 1968. Διατέλεσε διευθυντής του δεύτερου κρατικού θεάτρου της Γαλλίας (1959-1968) και του λαικού θεάτρου (από το 1968). Το 1981, μαζί με τη σύζυγό του Μαντλέν Ρενό, επίσης ηθοποιό, ίδρυσαν το θέατρο "Ρον Πουέν" του οποίου τη διεύθυνση διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
--> Ο Χοσέ Μπεναζέραφ (γαλλ. José Bénazéraf) γεννημένος στις 8 Ιανουαρίου του 1922 στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκο, είναι Γάλλοςσκηνοθέτης και παραγωγός.
Αφού τελείωσε τις σπουδές του στις πολιτικές επιστήμες, ξεκίνησε την καριέρα του κάνοντας το 1958 την παραγωγή του φιλμ Les lavandières du Portugal με σκηνοθέτη τον Pierre Gaspard-Huit. Στη δεκαετία του 1960 άρχισε να σκηνοθετεί ερωτικές ταινίες ξεκινώντας με το L'éternité pour tous το 1961. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μετακινήθηκε στο χώρο του πορνό γυρίζοντας κυρίως χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγές κατευθείαν για την αγορά του βίντεο, κάτι που αποτέλεσε πλήγμα στην όποια φήμη του.
--> Ο Ένκι Μπιλάλ (Enki Bilal, 1951-) είναι Γάλλος δημιουργός κόμικς και σκηνοθέτης. Το πιο γνωστό του έργο είναι η Τριλογία της Νικοπόλ (Nikopol) (Η γιορτή των Αθανάτων / La Foire aux Immortels, Η Γυναίκα Παγίδα / La Femme Piège και Ισημερινό Ψύχος / Froid Équateur).
--> Η Μαργκερίτ Ντυράς (Marguerite Duras, 1914-1996) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας και σκηνοθέτις γεννημένη στην Ινδοκίνα. Το 1984 κέρδισε το βραβείο Γκονκούρ για το μυθιστόρημά της L'Amant (Ο Εραστής).
Γεννήθηκε στην Σαϊγκόν, στην Γαλλική Ινδοκίνα (σημερινό Βιετνάμ) στις 4 Απριλίου 1914. Οι γονείς της έφτασαν στην Ινδοκίνα εξαιτίας μιας καμπάνιας για την εργασία στις αποικίες. Ο πατέρας της πέθανε λίγο μετά. Η δύσκολη ζωή της υπήρξε πηγή έμπνευσής για τα έργα της. Στα 17 της πήγε στην Γαλλία για να σπουδάσει μαθηματικά, αλλά τα παράτησε και σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομική. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλευε για την κυβέρνηση του Βισύ, αλλά ταυτόχρονα ήταν μέλος της Γαλλικής Αντίστασης και γι' αυτό στάλθηκε στο Μπούχενβαλντ, απ' όπου μετά βίας επέζησε. Το 1943 δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα Les Impudents.
--> Ο Ρόμαν Πολάνσκι (γενν: 18 Αυγούστου 1933) είναι Γαλλό-Πολωνός σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος και ηθοποιός έχοντας κάνει ταινίες στην Πολωνία, τη Βρετανία, την Αμερική και τη Γαλλία.
Γεννήθηκε στο Παρίσι από Πολωνούς γονείς και μετακόμισε με την οικογένειά του πίσω στην Πολωνία το 1937, λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[1] Επιβίωσε απο το ολοκαύτωμα, σπούδασε στην Πολωνία και έγινε σκηνοθέτης σε εμπορικές ταινίες.[2] Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γυμνός Πειρασμός (1962) έγινε στην Πολωνία και πήρε υποψηφιότητα γιαΌσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας αλλά νικήθηκε από την ταινία του Φεντερίκο Φελίνι 8 1/2. Από τότε έλαβε πέντε υποψηφιότητες Όσκαρ, μαζί με δύο Μπάφτα, τέσσερα Σεζάρ, μία Χρυσή Σφαίρα και ένα Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Κανών στη Γαλλία.Στο Ηνωμένο Βασίλειο σκηνοθέτησε τρεις ταινίες, αρχίζοντας με την Αποστροφή (1965). Το 1968 μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και εδραίωσε τη θέση του όταν σκηνοθέτησε τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία τρόμου Το Μωρό της Ρόζμαρυ (1968).
--> Ο Αλέν Ρενέ (Γαλλικά: Alain Resnais, 2 Ιουνίου 1922) είναι Γάλλος σκηνοθέτης γνωστός κυρίως για τις ταινίες του "Χιροσίμα, αγάπη μου" (1959), Πέρυσι στο Μάριενμπαντ (1961) και Providence (1977) . Κατά τη διάρκεια της κινηματογραφικής σταδιοδρομίας του κέρδισε πολλές διακρίσεις ενώ συνδέθηκε[1] στενά και με το κινηματογραφικό ρεύμα του "Νέου Κύματος" (Nouvelle Vague).
--> Ο Ραούλ Ρουίς (ισπανικά: Raúl Ruiz) είναι χιλιανός σκηνοθέτης, γεννημένος στις 25 Ιουλίου 1941 στο Πουέρτο Μοντ της Χιλής. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του "Tres tristes tigres" του χαρίζει τη Χρυσή λεοπάρδαλη στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο το 1969. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη συνεργάτιδά του, Βαλέρια Σαρμιέντο(Valeria Sarmiento). Το 1973, μετά το πραξικόπημα του δικτάτορα Αουγούστο Πινοσέτ, εγκατέλειψε τη Χιλή και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία.
--> Ο Ζακ Τατί (Jacques Tati, 9 Οκτωβρίου 1907 - 4 Νοεμβρίου 1982) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης και κωμικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε ως Jacques Tatischeff από Ρώσο πατέρα και Ολλανδέζα μητέρα στο Παρίσι. Σήμερα θεωρείται από τους πρωτοπόρους του σύγχρονου κινηματογράφου.
--> Ο Φρανσουά Τρυφώ (François Roland Truffaut, 6 Φεβρουαρίου 1932 - 21 Οκτωβρίου 1984) ήταν Γάλλος κριτικός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του γαλλικού νέου κύματος.
Με τη βοήθεια του θεωρητικού του κινηματογράφου Αντρέ Μπαζέν, άρχισε να γράφει κριτικές στο περιοδικό Cahiers du cinema, με το οποίο, μαζί άλλους συναδέλφους του, άνοιξαν τον δρόμο για το νέο κύμα και το μη εμπορικό κινηματογράφο. Με την μικρού μήκους ταινία του Les Mistons (1958), και θέμα την σεξουαλική αφύπνιση μιας ομάδας νεαρών, έθεσε στην πράξη τις θεωρίες του, τις οποίες συνέχισε στην ημιαυτοβιογραφική, μεγάλου μήκους ταινία του, Τα 400 χτυπήματα (Les Quatres Cents Coups, 1959), μία γεμάτη ειλικρίνεια αλλά και ποίηση ταινία, που κέρδισε το βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών, κάτι που τον καθιέρωσε ως τον κατ' εξοχήν ηγέτη του πρωτοεμφανιζόμενου νέου κύματος (nouvelle vague).
--> Ο Μισέλ Χαζαναβίσιους (γαλλικά: Michel Hazanavicius), γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1967, είναι Γάλλος σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος γνωστός κυρίως για τις κατασκοπευτικές παρωδίες OSS 117: Αποστολή στο Κάιρο (OSS 117: Cairo, Nest of Spies, 2006) και Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το... Ρίο! Μυστικός Πράκτορας OSS 117 (OSS 117: Lost in Rio, 2009) . Το 2011 σκηνοθέτησε και έγραψε τη βωβή ταινία The Artist η οποία έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών το 2011. Ο Χαζαναβίσιους κέρδισε Όσκαρ σκηνοθεσίας, BAFTA καλύτερης σκηνοθεσίας και πρωτότυπου σεναρίου,Βραβείο Σεζάρ και έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και σεναρίου.
--> Οι αδελφοί Λυμιέρ, Λουί Ζαν (5 Οκτωβρίου 1864 – 6 Ιουνίου 1948) και Ωγκύστ Μαρί Λουί Νικολά (19 Οκτωβρίου 1862 – 10 Απριλίου 1954), ήταν Γάλλοι κινηματογραφιστές και εφευρέτες, δημιουργοί του κινηματογράφου (cinematographe), μίας μηχανής λήψης, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.
Επιμέλεια : Τα ταπεινά χαμομηλάκια - Μικορώνη Μαρία Α3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου